استفاده از مدل رفتاری دیسک در افزایش اثربخشی و کار گروهی

به نظر شما سهم ما در ارتقاء فرهنگ جامعه چیست؟

وقتی به ارتقاء فرهنگ جامعه می اندیشیم. شاید یکی از گامهای موثر، بررسی روند تغییر آن است. پیشتر، جامعه ما ارزشها، باورها، باید ها و نبایدهایی داشته است. با گذشت زمان، تغییر نسل، رشد روز افزون علم و گستردگی تبادل اطلاعات، شرایط اقتصادی و ،،،. جامعه ما به لحاظ فرهنگی با موقعیتهای جدیدی در داخل و خارج کشور رو برو شد و از خود واکنش نشان داد. این واکنشها همان رفتارهایی بود که هر کدام از ما در قبال این تغییرات از خود نشان دادیم.

این رفتارها رفته رفته برای کل افراد جامعه (که باز همان ما هستیم).

به ویژه برای کودکان، نوجوانان و جوانان جامعه کشورمان حکم منابع جدیدی از رفتارهای اجتماعی را پیدا کرد. آنها هر روز رفتارهای جدیدی را از پدر و مادر خود، از همسایه ها، معلم مدرسه، استاد دانشگاه، مدیر و کارمند، کسبه، راننده تاکسی و از لابه لای صحبت مردم با هم در مترو، درسطح شهر و جامعه ،،،، دیدند.

و به مرور در ذهنشان به طور غیر محسوسی تغییرات مهمی صورت گرفت. حال آن کودک دیروز جوان امروز است و بخش عمده ای از جامعه جدید ما را شکل داده است. در این نقطه چقدر به لحاظ فرهنگ اجتماعی پیشرفت کرده ایم و نرخ رشد چقدر است؟ بدون هیچ پیش داوری و قضاوتی، بعنوان یک شهروند و بنابر مسئولیتی که در قبال ارتقاء فرهنگ جامعه برای خود قائلیم کمی فکر کنیم.

شاید خیلی از افراد جامعه این جمله معروف آقای پیتر دراکر استاد علم مدیریت را شنیده ایم و آن را قبول دارند.

“کار درست را درست انجام دهیم”. این جمله بارها و بارها در جامعه ، در کلاسهای مختلف و در همه جا بیان شد و این را نیز از حکیم سخن، فردوسی طوسی می دانیم که “دو صد گفته چون نیم کردار نیست.” حال بر این اساس، می خواهیم به همان مسیر پیشرفتی که صحبت کردیم برگردیم. لطفا به چند شایستگی عمومی جامعه در ذیل توجه کنیم. این ها بخشی از همان “کار درست” هستند. در نگاه اول شاید اکثر ما این موارد را حفظ هستیم و آن را کلیشه می دانیم. اما اگر مسئله ما در همین کلیشه ها باشد چه؟ بیاییم منصفانه و موشکافانه به “انجام درست”

موارد ذیل توسط خودمان نمره دهیم.

• درستی.
• صداقت.
• وفاداری.
• انصاف.
• اعتماد.
• تعهد.
• نوآوری.
• امانت داری.
• نظم و انضباط فردی و عمومی.
• احترام به دیگران و حقوق آنها.
• احترام به پیشکسوتان و بزرگتر ها.

در طول شبانه روز در مکانهای مختلف جامعه به هنگام انجام کارها چقدر درست عمل کرده ایم.

نحوه عملکرد درست را در جامعه به فرزندانمان (و جوانانمان) نیز آن را یاد بدهیم؟ نه آنکه خود کاری را انجام دهیم و بخواهیم به فرزندانمان چیز دیگری یاد بدهیم. ضمیر ناخود آگاه آنها (فرزندان) مسائل را به خوبی درک خواهد کرد. اگر چه ضمیر خود آگاه ما همواره برای انجام هر کاری توجیهی پیدا می کند.

آنها (فرزندان) بر اساس رفتارهایی که می بینند و حس می کنند. و ضمیر ناخودآگاهشان تشخیص می دهد، عمل خواهند کرد. پس بیاییم تلاش بیشتری کنیم تا نوجوانان و جوانان ما از رفتارهای درست ما درس بگیرند. و نه آنکه سهوا خودمان نیز به کاستیهای جامعه خود از این لحاظ کمک کنیم. تا آنها (فرزندان و جوانان) مصم تر شوند که از الگوهای اشتباه درس بگیرند.الگوهای اشتباهی که در سطح جامعه کم نیست. افرادی که هر روز به عنوان کسانی به جامعه شناسانده می شوند. که به درجات بالای مادیات رسیدند اما نه از راه درست و نه بر پایه عملکردی اصولی. نکند. روزی بیاید که در ناخودآگاه فرزندان این جامعه این تلقی جا بیفتد که برای موفق شدن باید اینگونه عمل کرد.

شاید باید دوباره و چند باره ثابت کنیم می شود:

درستکار بود، صادق بود، نوآور بود، وفادار بود، قدردان و خیرخواه بود و با پشتکار و پرتلاش بود،،،. و موفق هم شد. می شود در جامعه احترام گذاشت و حق را ضایع نکرد و خود را مسئول دانست و به نتیجه رسید. برای رسیدن به این هدف بیایید هر کدام از ما در هر جایگاهی که در جامعه هستیم و با هر شرایطی که داریم از خود شروع کنیم.

در این صورت است که موفق خواهیم شد و سهم خود را در ارتقاء فرهنگ جامعه بیش از پیش افزایش داده ایم. به امید آینده ای روشن تر برای کشور با تکیه بر لطف پروردگار و استعدادهای بی حد و مرز و درک و فهم بالا و عمیق مردم عزیز.