چگونگی برخورد با یک انتقاد غیر منصفانه

واکنشی خونسردانه و منطقی به انتقاد بدون دلیل

شما در حال ارائه پیش نویسی از برنامه بازاریابی یک محصول جدید در جلسه تیمتان هستید. هنگامی که صحبت می کنید متوجه حالات تشویقی همکاران و مدیر ارشدتان می شوید اما یکی از همکاران با نگاهی سرد از موافقت و گوش کردن سر باز می زند.
بعد از اینکه به پایان رسید. او به بیان انتقادی کوبنده و خشم آگین از نظرات و رویکردتان در هر مورد می پردازد که شما احساس می کنید که واقعا اشتباه کرده اید.
هنگامی که او صحبت می کند، احساس می کنید که قرمز شده اید و ضربان قلبتان زیاد شده است. حالا همه چشم ها روی شماست. شما چه خواهید گفت؟
الان چه کار می کنید؟ چه عکس العملی می توانید داشته باشید که تاثیر فوق العاده ای در کارتان داشته باشد.از نظر احساسی غریزه شما نمی تواند بهترین راهنما باشد. پس حالا چه کار کنید؟ بسیار آسان است.

نحوه برخورد با واکنش اولیه تان.

عکس العمل سریع شما بسیار مهم است- این مهمترین بخشی ست که کار را بهتر یا بدتر می کند. اینجا رویکرد پیشنهادی ما برای غلبه بر تمایلتان به ابراز عصبانیت یا دعوا مطرح شده است.

مرحله اول: آرام بمانید.

اولین کاری که باید انجام دهید این است که آرامش خود را حفظ کنید، چه انتقاد از طرف همکارتان باشد چه از طرف رئیستان.
انتقاد منفی شما را عصبانی می کند و احساس بی کفایتی می کنید. با بیان این احساسات فقط خود را به دردسر می اندازید و به کسی که از شما انتقاد کرده حس پیروزی می دهید. هنگامی که چکش انتقاد بر سر شما فرود می آید، با ادب و احترام عکس العمل نشان دهید و مکث کنید. این دو کار به همراه یک نفس عمیق به شما کمک می کند تا عصبانیتتان فروکش کند.

مرحله دوم: آن مورد انتقادی را تکرار کنید.

به خودتان فشار نیاورید. که عکس العمل مناسبی نشان دهید. ممکن است درست عمل نکنید. به جایش، این را امتحان کنید. به سادگی و با آرامش انتقاد آن شخص را جلوی خودش تکرار کنید تا مطمئن شوید. که به درستی منظور او را متوجه شده اید.

با یک ارتباط چشمی ثابت و بدون هیچگونه لحن تهاجمی به او بگویید: پس، چیزی که شما می گویید این است. “و انتقاد او را در قالب لغات خودتان قرار دهید. در اینجا هدف این است که از برداشت شخصی پرهیز کنید. و مستقیما مسئله اصلی را در نظر بگیرید.

اگر آنچه که گفته شده واقعا خیلی بد بود. این تاکتیک ممکن است مورد انتقادی او را پر رنگ تر جلوه دهد. در عین اینکه واقع نگر هستید و از هر گونه بزرگ نمایی خودداری می کنید بسیار دقیق باشید.

اگر او ادعا کرد که استراتژی فروش شما نتیجه معمولی و پیش پا افتاده ای خواهد داشت، نگویید که ” پس طبق گفته شما استراتژی فروش من شرکت را به سطح پایینی می کشد.” با زیادنمایی کردن این مورد، شما خود را به عنوان شخصی که می خواهد از خود دفاع کند و به دنبال دعوا است نشان می دهید به جای اینکه خود را شخصی معقول نشان دهید که به دنبال اصل موضوع است.

یک انتقاد بسیار تند واقعی ممکن است شما را به سمت دعوا سوق دهد. یا حداقل عصبانیتتان را نشان می دهید. یا ممکن است او انتظار داشته باشد تا تسلیم شوید، انتقادش را بپذیرید، و مغلوب شوید. به جای این با کاری که شما کردید باعث می شوید تا تمرکز و توجه را از عکس العملتان به سمت آن انتقاد ببرید بدون اینکه آن را پذیرفته باشید یا انکارش کرده باشید.

مرحله سوم: درباره هر دو دیدگاه و چشم انداز بحث کنید.

این تاکتیک هدفمند باعث می شود تا توازن برقرار شود و حتی او تشویق شود تا انتقاد خود را پس بگیرد. بنابراین الان بهترین زمان است تا یک بحث واقعی را پیرامون این انتقاد شروع کنید.اگر شما این مسیر هوشمندانه را انتخاب کردید بهتر است که با این زبان واکنش نشان دهید مانند” از نطر من” یا ” میدانم نقطه نظر شما چیست اما شاید نظرم را به طور مناسبی توضیح ندادم.” این کار ادب و احترام را به عنوان عنصر کلیدی بحث گسترش می دهد. شما نشان خواهید داد که تمایل دارید تا مسائل را از منظر او ببینید و می توانید ببینید که او چگونه به این نتیجه دست یافته است.

مرحله چهارم: مودبانه و محترمانه به جلو حرکت کنید.

اگر حتی زمانی که شما انتقاد وارده را به زبان خودش دوباره تکرار کردید. و همچنان بر روی آن پافشاری می کرد. شما زمان بیشتری نیاز دارید. تا روی یک عکس العمل خوب و مناسب فکر کنید. شما نشان دادید که فهمیده اید. که دلیل او از این انتقاد چه بوده است و خوشبختانه این را بدون اینکه عصبانی یا شرمنده شوید انجام دادید.

الان وقت این است که بسیار محترمانه خارج شوید و بگویید ” مطمئنا چیزی بوده است که شما اینگونه فکر کردید و من از این بازخورد قدردانی می کنم.” این شما را به عنوان شخصی نشان میدهد که صادقانه برای انجام بهترین کار تلاش می کند.

درسهایی که می توانیم از کودکان بیاموزیم!!

بچه ها در عین سادگیشان دارای یک ویژگی درخشنده هستند. آنها ممکن است چیز زیادی از دنیا ندانند. اما در خیلی از موارد این بزرگترین قدرت آنها است. در حینی که ما رشد می کنیم. نگاه ما نسبت به دنیا گسترش می یابد. اما یکسری از ارزشهای اساسی و سالمی وجود دارد. که ممکن است ما با پا به سن گذاشتن، آنها را فراموش کرده باشیم. در ذیل به برخی از آنها اشاره
می کنیم :

فقدان دلواپسی و ترس بچه

همراه با تولد ما در دنیا دو نوع ترس و نگرانی به طور ذاتی با ما متولد شده است. یکی ترس از سقوط و دیگری ترس از صداهای بلند. سایر ترسها و نگرانیهایی که در ما وجود دارد. توسط افرادی که در اطراف ما هستند. به بچه ها القاء شده است. برخی از آنها برای زندگی در دنیای مدرن امروزی لازم و مشروع است. مانند ترس از تصادف با ماشین اما ما بقی، کاملا غیر ضروری و فقط، عامل بازدارنده ما هستند. عامل بازدارنده ما در بودن همه آن چیزهایی که می توانیم باشیم.

نبود حد و مرز در تعاملات اجتماعی

تا قبل از آنکه به بچه ها گفته شود “با غریبه ها حرف نزن”. آنها هیچ تردیدی در صحبت کردن تصادفی با مردم ندارند. حال که بزرگ شده ایم. آن درس “با غریبه ها حرف نزن” . شاید هنوز هم مانند دوران کودکی، ما را در راه مضحک گذشته قرار می دهد. غریبه ها افراد شگفت آور و جذابی هستند. دوست فعلی شما قبل از آنکه دوست شما باشد یک غریبه بوده است. چه کسی می داند شما چه کسی را ملاقات خواهید کرد و چه چیزهایی را حتی در یک مکالمه کوتاه از او یاد خواهید گرفت.

کنجکاوی و تعجب بی پایان

وقتی شما بچه هستید. هر فعالیتی می تواند برای ساعتهای طولانی باعث شادی شما شود. لگو، قایم موشک و بسیاری از فعالیتهایی که منابع بی پایان لذت بودند. حال آنکه به عنوان یک بزرگسال ما شاید به سختی می توانیم۳۰ دقیقه، بدون آنکه دنبال چیز بهتری بگردیم.

یک برنامه تلویزیونی را نگاه کنیم. پس چه شد؟ برای این منظور در روزهای گذشته من تلاش کردم. تا یک بازنگری در روش زندگی خود بر مبنای حس کنجکاوی و تعجب موجود در دوران بچگی ام داشته باشم. و بتوانم به دنیا دورباره با این زاویه دید بنگرم. دریافتم که اگر تمام تلاش خود را در پیدا کردن زیبایی در کوچکترین چیزها (در طبیعت، هنر معماری، جای تعجب موجود در فن آوری) قرار بدهیم، این تغییر نگرش شدنی است. به یک تیکه چوب درختی نگاه کنید. دقیق تر نگاه کنید.

اگر می توانید به پیچیدگی های آن پی ببرید و زیبایی مارپیچهای موجود در آن را مشاهده کنید، پس شما می توانید این دیدگاه را به مسائل بزرگتر نیز، توسعه دهید.

علاقه بی قید و شرط بچه ها

توجه کرده اید اگر شما به بچه ها لبخند بزنید. آنها نیز با یک لبخند جواب شما را می دهند. بدون هیچ دلیلی به جز حضور شما؟ بچه ها از سر توقع چیزی یا کسی را دوست ندارند. این همان نکته ای است که کاربردش در مورد افراد بالغ بسیار سخت است.

رویا پردازی و تحقق آن

این که وقتی ما حرف از امید می زنیم. ناخود آگاه بچه ها را به یاد می آوریم. حتما دلیلی دارد. شاید دلیل آن این باشد که بچه ها از رویا پردازی نمی هراسند. آنها اعتقاد دارند که همه چیز امکان پذیر است. تا مادامی که آنها به این رمز مهم اعتقاد دارند. همه چیز نیز برایشان امکان پذیر است.

زمانی که ما پا به سن می گذاریم و بالغ می شویم اجازه می دهیم که نگرانیها و شک و تردید وارد زندگیمان شود تا ما را در انجام کارهای غیر ممکن محدود سازد.

زندگی بچه در زمان حال

هرچه قدر که بزرگتر می شویم. افکار ما به طور فزاینده ای به جای آنکه متوجه حال باشد. متمرکز بر گذشته یا آینده می شود. این طور به نظر می رسد. که ما همواره یا در حال شکایت از گذشته بابت اتفاقاتی که افتاده. و یا نگران آینده بابت اتفاقاتی که هنوز نیفتاده است، هستیم.

اما برای بچه ها همه چیز در زمان حال معنا پیدا می کند. آنها یاد نگرفتند که زمان خود را بیهوده صرف حسرت گذشته و نگرانیهای آینده کنند. مانند کودکی که اسباب بازیش را از دستش گرفته اید. او شروع به گریه کردن می کند. اما اگر همان لحظه اسباب بازی را به او بر گردانید او بالافاصله لبخند می زند و گرم بازی می شود. او به گذشته ای که گریه می کرده است و به آینده ای که شاید دوباره اسباب بازیش را از او بگیرید فکر نمی کند و تنها محو لذت بردن از لحظه می شود.

داستانی کوتاه درباره اعتماد به نفس مدیرعامل 

مدیرعاملی وجود داشت. که عمیقاً در بدهی بود. و نمی‌توانست هیچ راهی برای خروج از آن بیاید.
طلبکاران او را محاصره کرده بودند. تأمین کنندگان درخواست پرداخت داشتند. او بر روی نیمکت پارک نشسته بود در حالی که سرش را در دستش گرفته بود. و نگران از اینکه آیا می‌تواند شرکتش را از ورشکستگی نجات دهد.

ناگهان پیرمردی پشت او ظاهر شد. او گفت:

“می‌توانم ببینم که چیزی تو را نگران کرده است.”

بعد از گوش دادن به مشکلات اجرایی، پیرمرد گفت: “باور دارم که می‌توانم تو را کمک کنم.”
پیرمرد از مرد اسمش را پرسید، یک چک برایش نوشت و آن را در دستش فشرد و گفت: “این پول را بگیر. از امروز دقیقاً یک سال دیگر مرا اینجا ملاقات خواهی کرد، می‌توانی که در آن زمان پول را به من برگردانی.”
سپس پیرمرد به همان سرعتی که آمده بود، برگشت.

مدیرعامل در دستش یک چک ۵۰۰ هزار دلاری دید، که توسط جان دی راک فلر، یکی از ثروتمندترین مردان جهان امضا شده بود.
او متوجه شد: “می‌توانم نگرانی‌های مالی‌ام را در یک لحظه پاک کنم!” اما در عوض، مدیرعامل تصمیم گرفت که چک را در گاو صندوق امنش نقد نشده باقی بگذارد. او فکر می‌کرد، فقط با دانستن اینکه چنین چکی وجود دارد ممکن است به او این قدرت را بدهد که روشی برای نجات کسب و کارش تدبیر کند.

با خوش‌بینی تازه‌ای مذاکرات را انجام داد و زمان‌های پرداختش را تمدید کرد. چند فروش بزرگ را بست. در عرض چند ماهی که به دور از فکر بدهی بود یک‌بار دیگر شروع به پول درآوردن کرد.

دقیقاً یکسال بعد،

با چک نقد نشده به پارک بازگشت. در زمان مورد توافق، پیرمرد ظاهر شد. اما همانطور که مدیرعامل می‌خواست چک را برگرداند و داستان موفقیتش را به اشتراک بگذارد، پرستاری آمد در حالی که داشت می‌دوید و پیرمرد را گرفت.
آن خانم گریه کرد و گفت: “خیلی خوشحالم او را گرفتم!” امیدوارم شما را اذیت نکرده باشد. او همیشه از آسایشگاه سالمندان فرار می‌کند و به مردم می‌گوید که او جان دی راک فلر است.”

و او بازوی پیرمرد را گرفت و راه را به او نشان داد. مدیرعامل، متحیر و شگفت زده فقط آنجا ایستاده بود. در تمام طول سال در حال چرخیدن، معامله و خرید و فروش بود چرا که پشتش به نیم میلیون دلار گرم بود.
ناگهان متوجه شد که این پول واقعی یا خیالی نبوده که او را به زندگی برگردانده است بلکه اعتماد به نفس بازیافته‌اش بود که به او قدرت دستیابی و تلاش برای رسیدن هرچیزی را بخشیده بود.

معرفی رهبری سطح پنجم

مفهوم کلی رهبری سطح پنجم توسط مشاور کسب و کار جیم کالینز ایجاد شده است. او درباره این موضوع در مقاله تحسین برانگیز Harvard Business Review بحث کرده است. و تحقیقش را در کتاب مشهور “خوب به عالی” منتشر کرده است.
این مفهوم در طی مطالعاتی که کالینز در ۱۹۹۶ انجام داد  به وجود آمد. زمانی که تحقیق درباره اینکه چه چیزی باعث ایجاد یک شرکت عالی می شود. شروع کرده بود. او با مطالعه بر روی ۱۴۳۵ شرکت شروع کرد. و در نهایت ۱۱ شرکت عالی را انتخاب کرد. این ۱۱ شرکت همه شان توسط انچه که کالینز “رهبری سطح پنجم” نامید هدایت می شدند.

او متوجه شد. که این رهبران فروتنی دارند و آنها برای رسیدن به عزت و سربلندی خودشان به موفقیت دست نمی یابند. بلکه برای آنها موفقیت ضروری است بنابراین تیم و سازمان می تواند شکوفا شود. آنها پشتوانه و اعتبار رسیدن به موفقیت را به اشتراک می گذارند و اولین اشتباه را سرزنش نمی کنند. کالینز همچنین می گوید که آنها اغلب محتاط هستند. اما به هنگام تصمیم گیری نترس و بی باکند مخصوصا در مواردی که دیگران آن را پر خطر می دانند.

همچنین رهبران سطح پنجم دارای یک سری کیفیاتی هستند. که در ۴ سطح دیگر رهبری توسط کالینز شناخته شده است. اگر چه شما نباید هر یک از مراحل را به صورت جداگانه و پشت سر هم قبل از اینکه رهبر سطح پنجم شوید بگذرانید. اما باید مهارت ها و توانمندی هایی را که در هر مرحله از این سلسله مراتب وجود دارد داشته باشید.

بیایید به هر یک از ۵ سطح با جزئیات بیشتر بپردازیم:

سطح اول: توانایی و قدرت فردی بالا.

در این مرحله شما به کارتان کمک و مساعدت با کیفیت بالایی می کنید. شما دارای سطحی مفید و سودمند از علم و دانش هستید. و استعدادها و مهارت های مورد نیاز را برای انجام درست کار دارید.

سطح دوم: کمک کردن به اعضای تیم:

در سطح دوم شما علم و دانش و مهارت های خود را در جهت کمک به موفقیت تیمتان به کار می برید. شما به صورت موثر، بهره ور و موفقیت آمیز با دیگران در گروه کار می کنید.

سطح سوم: مدیری کارا و بهره ور.

اینجا دیگر شما قادر به برنامه ریزی به صورت موثر در جهت رسیدن به اهداف خاص برای گروه هستید.

سطح چهارم: رهبر موثر.

سطح چهارم مرحله ایست . که اکثر رهبران عالی رتبه در آن قرار می گیرند. در اینجا شما قادر به ایجاد جنب و جوش و هیجان در بخش ها و سازمان برای داشتن عملکردی هدفمند و دستیابی به چشم انداز می باشید.

سطح پنجم: رهبران عال 

در سطح پنجم، شما همه توانایی های مورد نیاز را برای چهار مرحله دیگر دارید، علاوه بر این شما یک فروتنی خاصی دارید که برای رسیدن به بزرگی و برجستگی واقعی به آن احتیاج دارید.

چگونه یک رهبر سطح پنجم شویم

یک رهبر سطح پنجم شدن نیاز به زمان و تلاش دارد. اما خبر خوب این است که می تواند اتفاق بیافتد مخصوصا اگر برایش تلاش زیادی کنید.
دوباره، اهمیت دارد که بدانید که شما در هر مرحله به طور پشت سر هم تا یک رهبر سطح پنجم شوید پیشرفت نخواهید کرد.اما شما به یک سری قابلیت ها در هر مرحله احتیاج دارید تا به وضعیت رهبری سطح پنجم برسید.
در اینجا استراتژی هایی وجود دارد که به شما کمک می کند هم به صورت حرفه ای و هم احساسی رشد کنید، بنابراین شما می توانید کیفیت های رهبری سطح پنجم را توسعه دهید.

توسعه تواضع و فروتنی

رهبران سطح پنجم افراد فروتن و متواضعی هستند. بنابراین ، یاد بگیرید که چرا فروتنی و تواضع اهمیت دارد. و اطمینان حاصل کنید که در سطحی عمیق و احساسی آن را درک کرده اید. و چرا تکبر و غرور بسیار مخرب است. سپس مطمئن شوید. که به شیوه ای فروتنانه رفتار می کنید. به عنوان مثال ، هروقت که تیم شما به موفقیتی دست یافت. مطمئن شوید که این اعتبار را از کار و تلاش زیادشان به دست آورده اند.
برعکس. به عنوان یک رهبر، شما باید مسئولیت تلاش های تیم را بر عهده بگیرید. حتی وقتی کاری اشتباه انجام شود.

درخواست کمک کردن

رهبران سطح پنجم گاهی اوقات به اشتباه فکر می کنند که ضعیف هستند. چرا که هنگامی که نیاز داشته باشند درخواست کمک می کنند.
یادگیری اینکه چگونه درخواست کمک کنید. توانمندی خوبی است. چرا که به شما این امکان را می دهد که به سراغ افرادی بروید. که در این قسمت قوی تر و ماهر تر از شما عمل می کنند. نتیجه چه می شود؟ کل تیم یا سازمان برنده است: نه فقط شما.
به یاد آورید که گای کاواساکی نقل قول کرد. که ” بازیکن A بازیکن A+ را به کار گرفته در حالی که بازیکن B بازیکن C را به کار گرفته”. اگر شما بازیکن A+ را به کار بگیرید. چرا از همه مزایای مهارت های آنان استفاده نکنید؟ (حقیقت این است که اگر شما بتوانید با موفقیت بازیکن A+ را به کار گیرید و از آنها بهترین استفاده را بکنید، پس شما مدیر A+ شده اید.).

مسئولیت پذیری

بالاترین ویژگی و خصوصیت رهبران سطح پنجم این است که آنها مسئولیت اشتباهات و خطاهای تیمشان را بر عهده می گیرند.
بنابراین مطمئن شوید که مسئولیت اعمال خودتان و تیمتان را بر عهده گرفته اید.

توسعه نظم و ترتیب و انضباط

رهبران سطح پنجم به طور شگفت انگیزی در کارهایشان نظم و ترتیب دارند. وقتی آنها اقدام به انجام کار می کنند، اهمیتی ندارد که چقدر سخت است، آنها فقط به راه حلش فکر می کنند. اگر شما در قلبتان فکر می کنید که کارتان درست است پس به افراد منفی باف اجازه ندهید تا شما را از انجام کار منصرف کنند. همیشه مهم است که به نطرات متفاوت گوش دهید، البته، اما اجازه ندهید که ترس محرک انگیزشی شما به هنگام تصمیم گیری یا تغییر آن باشد.

پیدا کردن افراد درست

رهبران سطح پنجم روی افراد دور و بر خود حساب باز می کنند. آنها برای پیدا کردن افراد درست زمان می گذارند، و به آنها کمک می کنند تا به تمام پتانسیل های خود دست یابند. اگر شما در حال حاضر یک رهبر یا مدیر هستید، پس به احتمال زیاد بدون اینکه فکر کنید بهترین افراد را برای خود می شناسید. با این حال شما گاهی اوقات باید این فرضیه ها را به چالش بکشید.

با شور و شوق و عشق رهبری کنید

رهبران سطح پنجم نسبت به آنچه انجام می دهند شور و اشتیاق نشان می دهند، و از اینکه آن را نشان دهند ترسی ندارند.
هنگامی که شما به اعضای تیمتان نشان می دهید که به آنچه انجام می دهید اعتقاد دارید و عشق می ورزید آنها هم ایمان می آورند و عشق می ورزند. اگر شما به سختی بتوانید در کارتان شور و شوق پیدا کنید، پس شما باید به دنبال سود و منفعت انسانی در آنچه انجام می دهید باشید.